 |
| Φωτογραφία που δείχνει την αποκόλληση αμφιβληστροειδούς |
Τα παρακάτω είναι απόσπασμα από e-mail που λάβαμε από φίλο του blog. Αναφέρονται στην περίπτωση της αποκόλλησης υαλοειδούς και αμφιβληστροειδούς, ένα πολύ σημαντικό θέμα που αφορά και τα άτομα που έχουν κάνει επέμβαση διαθλαστικής χειρουργικής.
"Νομίζω ότι θα έπρεπε να αναφέρεται ένα θέμα που είμαι σίγουρος ότι δεν περνάει από το μυαλό των ανθρώπων με μυωπία και κυρίως σε αυτούς που έκαναν διαθλαστική διόρθωση.
Αναφέρομαι στην αποκόλληση (σσ υαλοειδούς και ) αμφιβληστροειδούς.
Όπως θα ξέρετε, το μυωπικό μάτι διαφέρει από το φυσιολογικό στο σχήμα του. Αντί να είναι σφαιρικό, έχει αυγοειδές σχήμα με αποτέλεσμα την λάθος απόσταση του αμφιβληστροειδούς από τον φακό. Έτσι τα αντικείμενα.σχηματίζονται θολά. Ως εδώ καλά.
Δυστυχώς όμως, το λάθος σχήμα του βολβού οδηγεί σε ένα λεπτό αμφιβληστροειδή, ο οποίος να σημειώσουμε δεν είναι κολλημένος σταθερά στο βολβό αλλά διατηρείται στην θέση του με την βοήθεια διαφοράς πίεσης που δημιουργείται. Ο αδύνατος αμφιβληστροειδής παρουσιάζει εύκολα ρωγμές και σχισίματα, τα οποία επιτρέπουν την εισχώρηση υγρών πίσω από αυτόν με αποτέλεσμα την αποκόλληση του. Η αποκόλληση είναι μία διαδικασία που μπορεί να εξελιχτεί ακόμα και μέσα σε λίγες ώρες, άρα ο ασθενής να πάει άμεσα στο γιατρό.
Εδώ να αναφέρουμε κάποιες πληροφορίες για την αποκόλληση υαλοειδούς. Το υαλώδες σώμα κανονικά είναι σαν ζελε, και είναι κολλημένο χαλαρά στον αμφιβληστροειδή.
Μέτα τα 45 για τους μύωπες και γύρω στα 60 για τους μη, το υαλώδες σώμα (επειδή...πολυμερίζεται!) αρχίζει να ρευστοποίεται. Έτσι από "ζελε" γίνεται σαν νεράκι, με θολούρες και διάφορα πυκνώματα (που τα αντιλαμβανόμαστε σαν μυγάκια).
Αυτή η διαδικασία ενώ είναι ακίνδυνη για το φυσιολογικό μάτι, στον μύωπα αυξάνει τις πιθανότητες για αποκόλληση λόγων έλξεων που προκαλεί στον αμφιβληστροειδή οι αλλαγές στο υαλώδες σώμα.
Το σημαντικό τώρα είναι το εξής. Ενώ οι φυσιολογικοί άνθρωποι έχουν 1 στις 15000 να πάθουν αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, στους μύωπες (και ειδικά σε αυτούς με πάνω από 6 βαθμούς) οι πιθανότητες είναι στο 10 με 20 τοις εκατό.
Υπάρχει άγνοια αυτού του κινδύνου. Επίσης αυτοί που έχουν κάνει διαθλαστική διόρθωση νομίζουν ότι έχουν φυσιολογικά μάτια, έχουν άγνοια δηλαδή ότι η εγχείρηση δεν έκανε τίποτα για την αρχική αιτία της μυωπίας (λάθος σχήμα βολβού) αλλά στην πραγματικότητα πρόσθεσε και ένα άλλο πρόβλημα, αδυνατίζοντας τον κερατοειδή που κανονικά είναι από τα πιο απροβλημάτιστα τμήματα του ματιού. (επίσης η ίδια η διαδικασία της εγχείρησης ταλαιπωρεί το μάτι, προκαλώντας περαιτέρω αύξηση των πιθανοτήτων για αποκόλληση).
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν λοιπόν πλήρη άγνοια του κινδύνου τον οποίο διατρέχουν,
και του γεγονότος ότι αν δούνε σημάδια αποκόλλησης αμφιβληστροειδή, τα οποία και δεν γνωρίζουν (λάμψεις, απότομη αύξηση στα μυγάκια-αιμορραγία στο μάτι-, εμφάνιση σκοτωμένου πεδίου-κουρτίνα) πρέπει να τρέξουν άμεσα στον οφθαλμίατρο τους"
Από το zougla.gr :
Εφ’ όσον διαπιστωθεί ότι υπάρχει όντως ρωγμή του αμφιβληστροειδούς, τότε συνιστάται άμεση εφαρμογή Argon Laser για να περιχαρακωθεί η υπάρχουσα η ρωγμή και να αποτραπεί ο κίνδυνος αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς. Σε περίπτωση αποκόλλησης του αμφιβληστροειδή απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση από εξειδικευμένο χειρουργό.
Συμπτώματα φαινομένου:
1. εμφανίζονται μαύρα στίγματα διαφόρων μεγεθών [ιπτάμενες μύγες]
2. εμφανίζονται θολώσεις με τη μορφή ιστού αράχνης που μετακινούνται με τις κινήσεις του βολβού
3. εμφανίζονται οι λεγόμενες πεταλούδες ή μεγάλα μαύρα αιωρούμενα στίγματα
 |
| Floaters |
Αξίζει να τονίσουμε πως χρήζει ιδιαίτερης προσοχής μιας και τα συμπτώματα αυτά, ενδέχεται να οφείλονται και σε κάποιες παθολογικές και επικίνδυνες για την όραση καταστάσεις όπως ή ρωγμή (σχίσιμο) και η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, οπότε θα πρέπει να επισκεφθείτε άμεσα τον οφθαλμίατρο σας.
Υπάρχει θεραπεία;
Στην περίπτωση της οπίσθιας αποκόλλησης υαλώδους δεν υπάρχει θεραπεία. Η αποκόλληση είναι μόνιμη και συνήθως τα συμπτώματα των μυοψιών και φωτοψιών μπορεί να τα έχουμε και για πάντα. Οι συμπυκνώσεις του υαλώδους, έχουν την τάση να κινούνται προς το πρόσθιο μέρος του ματιού και ενδεχομένως τα συμπτώματα να εξασθενούν με τον χρόνο.
Ένας ασθενής με αποκόλληση υαλώδους, όμως, ενδέχεται να υποστεί και μια αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, λόγω της έλλειψης μηχανικής πίεσης στο σημείο της αποκόλλησης ή και των έλξεων που δημιουργούνται, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ειδικά τον πρώτο μήνα. Δεν θα πρέπει να σκύβουμε απότομα, να σηκώνουμε πολλά βάρη ή να κάνουμε απότομες κινήσεις. Εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν ή αυξηθούν θα πρέπει να απευθυνθούμε επειγόντως τον οφθαλμίατρο μας για να δούμε αν άλλαξε κάτι.
Αντιθέτως, στην περίπτωση που διαγνωσθεί μια ρωγμή στο αμφιβληστροειδή τότε θα πρέπει να γίνει επειγόντως laser με σκοπό να περιχαρακωθεί η περιοχή και να μην οδηγήσει σε πλήρη αποκόλληση. Στην περίπτωση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδή η μόνη λύση είναι η χειρουργική αποκατάστασή του. Ωστόσο, ας αναφέρουμε πως οι περιπτώσεις αυτές είναι λιγότερο συχνές.
Σύνδεσμοι:
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=94757&cid=15
http://www.oebe.gr/gr/page.php?id=127
http://en.wikipedia.org/wiki/Posterior_vitreous_detachment
http://en.wikipedia.org/wiki/Retinal_detachment
http://www.rnib.org.uk/eyehealth/eyeconditions/eyeconditionsoz/Pages/retinal_detachment.aspx
http://www.rnib.org.uk/eyehealth/eyeconditions/eyeconditionsoz/Pages/posterior_vitreous_detachment.aspx
